JAREN 80:

KRO EN
KINDEREN

De jaren 80 braken aan en voor mij betekende dat een opvallende nieuwe  carrièremove. Vanaf 1979 ging ik ruim tien jaar werken bij de KRO. Een mooi gebouw dat later gesloopt werd voor woningbouw, hier vlak boven te zien. Ik heb daar heel veel later nog een reportage gemaakt, voor RTI TV, zie daarvoor de pagina RTI Hilversum. Van het presenteren bij Echo hiernaast een foto. Ik werd ook burearedacteur. Weerklank van het dagelijks gebeuren, dat was de ondertitel. We volgden het nieuws uit binnen- en buitenland en maakten op vaste tijdstippen en dagen actualiteitenuitzendingen. We voerden gesprekken met mensen die in het nieuws waren. Bureauredacteur zijn betekende het aftasten, bijvooorbeeld uit de krant, of iets een onderwerp zou kunnen voor onze uitzending. Dan zochten we daar een goede spreker bij en die nodigden we uit in onze studio of bij die persoon thuis. Ik voerde dan een voorgesprek met die persoon en stelde aan de hand daarvan vragen op voor het eigenlijke interview. Ondertussen zocht ik ook naar zoveel mogelijke informatie over het onderwerp om goed beslagen ten ijs te komen. Je wil uiteraard niet dat je met  een bek vol tanden komt te staan.
Over het presenteren: in het programma Echo Magazine op de vrijdag, ,gepresenteerd door Maartje van Weegen, was ik de nieuwslezer. Dat hield in dat ik een overzicht voorlas van het laatste nieuws dat net binnenkwam. Ik werd daarvoor achter een microfoon geposteerd die bij de telex op de redactie stond, Voor de jongeren onder ons: de telex was een apparaat dat in de jaren tachtig het nieuws van de persbureau's bracht Je ziet zo'n apparaat hier direct rechtsonder. Met het geluid van die ratelende telex op de achtergrond las ik het nieuws voor.  Daarmee kreeg de uitzending natuurlijk een extra actueel tintje. Op de achtergrond waren ook bellende redacteuren te horen(vaak acterend dat ze iemand aan de telefoon hadden voor hun werk). Hiernaast een voorbeeld van zo'n telex. Op de pagina Journalistieke Radiovaardigheden een beeld van het verdere werk bij de KRO-radio.  Presenteren, op pad, produceren, monteren en vergaderen. .Ik werd geleidelijk in de jaren 80 de vaste presentator van Echo-uitzendingen.
Uiteraard leerde ik ook veel collega's kennen. Een bijzonder gezelschap in dat verband was het genootschap van Vrije Heeren. Als redacteuren bij Echo kwamen regelmatig bij elkaar om in verschillende etablissementen te eten en te drinken. Harold Biervliet, Frans Stultiens, Frans Nijhof, Gerard de Lange, Ben Kolster, Rommert Kruithof en ik. In het begin van de jaren 80 maakte ik bij de introductiemaand een reportage over het Festival of Fools. Die is hieronder te horen. Klik eerst op de groene link en daaronder op de blauwe.
https://soundcloud.com/frans-regtien/diependaalselaan-4

Ik werkte  ook een tijdje voor Echo Junior. Hier  rechtsboven zie je mij met de Nagra in de weer, waarbij ik een meisje voor de kinderactualiteitenrubriek Echo Junior interviewde., het kleine broertje of zusje van Echo. Jos Bruins, Mieke Vlaarkamp en Elly van Loenen waren mijn companen. Het ging er hierbij om het wereldnieuws in simpele taal uit te leggen en vooral ook kinderen  zelf aan het woord te laten. Kindercorrespondenten vertelden dan in gesprekken met mij wat hun opviel in de dagelijks nieuwsstroom. Soms in de studio, maar ik ging ook wel eens op pad daarvoor. Lang voordat het Jeugdjournaal dat voor de televisie deed. We schuwden ook het nieuws voor volwassenen niet, Zo legde buitenlandcommentator Arie Kuiper in heldere bewoordingen uit wat er in de wereld allemaal gebeurde. Hiernaast rechts is hij te zien.

Omdat ik nog altijd in Amsterdam woonde. aan het Duindoorplein in een piepkleine woning (samen met Josje) reisde ik naar Hilversum en soms op redelijk onzalige tijdschippen. Ik draaide bijvoorbeeld diensten die om 06 uur begonnen of om 12 uur in de nacht eindigden.
Eind jaren tachtig kwam voor mij een onverwachts een  zeer korte overstap in mijn carrière.  Ik verkaste naar Nieuwslijn, de kersverse TV-actualiteitenrubriek van Veronica, om daar bureauredacteur te worden. Ik nam afscheid met een speciale uitzending die de collega's over mij hadden gemaakt. Die is hieronder te horen. Klik eerst op de groene link en daaronder op de blauwe.
https://soundcloud.com/frans-regtien/diependaalselaan-2

Na twee maanden Veronica voelde ik me er helemaal niet thuis. De sfeer was totaal anders was dan bij de KRO.  Gelukkig was die bereid om me weer terug te nemen en daar heb ik nog twee jaar gewerkt.  Bij Echo dus, als presentator. Toen kwam de overstap naar televisiewerk bij de KRO. Bij Brandpunt , het mekka van de actualiteitenrubrieken in de jaren 80. Daar heb ik 2 jaar gewerkt. Ik was daar bureauredacteur en voice-over voor het inspreken van televisiereportages. Hieronder een reportage (overigens uit begin 1990) over de viering van Koninginnedag, gemaakt door collega en vriendin Ceciel Riekert,   in het Amsterdamse Vondelpark.
https://youtu.be/q-zD0iKCKFc

Hieronder is een foto van de Brandpuntredactie in het Mediacentrum. Ik sta zesde van rechts.

Ondertussen was ik , enkele jaren daarvoor, ook vader geworden en verhuisd naar het pittoreske Broek Waterland. Op 17 februari 1986 werd mijn dochter Fanny en op 1 maart 1988 mijn zoon Roald geboren. Hiernaast onze trouwfoto op 24-10-1985  in het stadhuis van Broek  in Waterland, waar we inmiddels naar toe verhuisd waren. Hiernaast en hieronder foto's van mij met de kleine Fanny en Roald. Roald ging uiteindelijk zijn vader achterna, want ook hij werd journalist. Fanny werkt in de verzorging van demente bejaarden. Roald heeft twee jaar in Berlijn gewoond, waar hij als webredacteur bij MSN werkte. Daar heeft hij ook zijn vriendin Marinka ontmoet die hetzelfde werk doet. Hij woont sinds begin 2022 samen met haar in Hilversum en dat is natuurlijk leuk voor ons,  ouders. Fanny woont sinds de jaren 00 samen met haar vriend Jonathan Blom, ook in Hilversum. De groepsfoto hieronder is genomen op 4 juli 2020, een dag na mijn 66ste verjaardag, Je ziet van links af Jonathan, Fanny, Marinka, Roald en Josje.

 In de jaren 80 begon ook mijn amateur toneel  carriere die bij elkaar 35 jaar zou duren  bij toneelvereniging Frapant en zou eindigen bij theatergroep 0. Hier direct boven links een scene met Bart Singor. Ik vond het heerlijk om in de huid van een ander te kruipen. Ik heb heel wat thrillers en blijspelen op de planken gebracht in Amsterdam en Hilversum. De spanning van een uitvoering was iedere keer een kick. Frapant in Amsterdam Noord.  Dat was bijzonder toen,jongere  jongeren die toneel speelden. We repeteerden voornamelijk in het Gebouwtje, een jongerencafe in oud-Nieuwendam. De uitvoeringen waren meestal in gebouw de Purmer. In de jaren 80 en 90 was ik actief met deze hobby bezig. Stukken die we speelden waren Vadertje Langbeen, Moord op de planken, Loopbaan en Liefde,  de Muizenval, Moordkuil, Overspelen en Xel was here. Met Henk Pauw speelde ik twee stukken die we zonder regisseur repeteerden: Sleuth  en Het Verhoor.  Van Moordkuil en Loopbaan en Liefde hierbij de afbeeldingen. Van Moordkuil zie je de poster hierboven rechts. In de jaren 00 en 10 kreeg mijn 'carriere' een vervolg in eerst Hilversum en daarna in Amsterdan bij theatergroep 0 . Zie daarvoor een speciale pagina. 


In de jaren 80 waren enkele rampen wereldnieuws.
https://youtu.be/pUALwYsXSm8
Zoals hierboven een verslag van het drama met de Challenger. Die was de tweede van de vijf spaceshuttles die gebouwd zijn. Op 28 januari 1986 viel het ruimevaartuig  73 seconden na de lancering uit elkaar, waarbij alle zeven bemanningsleden omkwamen. Een verslag van de Amerikaanse televisie van het drama. Onder meer de familie zag het gebeuren.
Het Heizeldrama was nog  een dieptepunt dat de wereld schokte. In Brussel voltrok zich een van de grootste rampen in de voetbalgeschiedenis. Voor de finale van de Europacup 1 van het seizoen 1984/85 tussen het Engelse Liverpool en Italiaanse Juventus braken rellen uit, toen Liverpoolsupporters het neutrale vak met fans bestormden dat met supporters van Juventus was gevuld. Daarbij kwamen 39 mensen om het leven, van wie 32 Italianen, en raakten ongeveer 400 mensen gewond. 
Hieronder een bijdrage die begint  met een door mij ingelezen tekst uit het boek "We onderbreken deze uitzending" met aansluitend het verslag van de NOS van deze ramp.
https://soundcloud.com/frans-regtien/heizeldrama

Maar er was ook goed nieuws, maar dan op voetbalgebied, voor Nederland dan. In 1988 werden we in Duitsland Europees kampioen. Eindelijk een prijs voor het Nederlands voetbalelftal. In de halve finale hadden we al de ultieme wraak op de Duitsers, voor de nederlaag die we in 1974 , ook in Duitsland, hadden geleden met 2-1. En in de finale wonnen we met 2-0 van Rusland, Hieronder een korte samenvatting met Engels commentaar. Uiteraard met die wonderschone goal van Marco van Basten.

https://youtu.be/gVZdz0fbdcg
Het was uitbundig feest na afloop, bijvoorbeeld in de Amsterdamse grachten. Zie hieronder

De jaren 80 betekende ook de opkomst van allerlei nieuwe muziekstromingen. zoals New Wave en Punk. En ook de opkomst van de videoclip die muziek ging illustreren. Op deze pagina  direct hieronder een voorbeeld van The Golden Earring: When The Lady Smiles( en wat is die Lady prachtig! ). De cilp werd geregisseerd door Dick Maas, in die jaren 80 ook bekend door de speelfilms Amsterdammed en De Lift.

TON BIJ ISCHA MEIJER

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.