JAREN 70
De wilde jaren 70 braken aan. Hoogtepunten beleefde ik als voetballiefhebber toen Feijenoord in 1970 en later in de volgende jaren Ajax de Europa Cup wonnen. Hiernaast links een samenvatting van de wedstrijd van Feijenoord tegen Celtic (sorry voor het harde geluid).
In de zomer van 1970 maakte ik het Kralingen popfestival mee. Nederland had zijn eigen opvolger van Woodstock. Ik was er, samen met 60.000 anderen. Mungo Jerry, Jefferson Airplane, The Byrds, Pink Floyd, het kon niet op. En net als bij zijn Amerikaanse tegenhanger werden we zeiknat van de regen op de tweede dag, maar dat deerde niemand. Voor het eerst 3 dagen achter elkaar van huis. Direct hiernaast vlakonder een TV-docu. Ik was inmiddels verhuisd naar Nieuwendam Noord. De wilde jaren gingen verder toen ik werd ingeloot op de School voor de Journalistiek in Utrecht. Ik stortte me in het studentenleven en ging daar op kamers wonen. Ik volgde allerlei werkgroepen, zoals Sociologie, Filosofie en Radio (het er al vroeg in bij mij). Hier linksonder een beeld van de SvdJ in de beginperiode.Bijna onderaan op deze pagina een filmpje van mijn televisiewerkgroep op de School, gemaakt door Dick Gaasbeek. Jan Roelofs, Joost Huijsing en ik. Het ging over de komst van een nieuwe TV-docent op de SvdJ, met beelden van de montagestudio en de Algemene Schoolvergadering ASV (we waren toen gek op afkortingen). In dat decennium had ik eerst relaties van enkele maanden met Frederiek, Barbara en Hanneli. Frederiek en ik zijn hierboven links te zien. Mijn grote liefde op de middelbare school was Saskia geweest. Een foto van haar staat bovenaan rechts op deze pagina. Frederiek was mijn vriendin op de School voor de Journalistiek. In de tweede helft van de jaren 70 ontmoette ik mijn huidige vrouw Josje. De jaren daarvoor waren eerst de periode van het versieren van allerlei andere meisjes. Ik vond het ook heerlijk om jaaroverzichten en dagboeken te maken. Op de pagina Herinneringen vind je fragmenten daaruit.
Ik werd ook een keer schoolvoetbalkampioen van Amsterdam met Het Waterlant College, een HBS nog. Hiernaast links (vlakboven) een foto uit een krantenartikel. Ik sta vierde van rechts. Ik was middenvelder maar de echte ster van het team was Peter De Smet, staand helemaal links. Hij slalomde langs zijn tegenstanders dat het een lieve lust was. Voetballen was dus mijn favoriete sport. Mijn cluppie was Rood Wit, waar ik zelf een hele tijd in speelde. Hiernaast linksboven een foto van mij in actie. Later werd dat KNMZ. Met een hele vriendenclub iuit Amsterdam Noord verhuisden we van club.
In de muziek had ik ook mooie vrouwelijke favorieten, zoals Jerney Kaagman van Earth and Fire (je ziet haar in een clip hier links vlakboven) en natuurlijk ook het nachtegaaltje van de countryrock Linda Ronstadt. Beide zangeressen hebben inmiddels de ziekte van Parkinson. Over Ronstadt is ook een documentaire gemaakt , waarvan de trailer hieronder te zien is. Kik eerst op de groene link en daaronder links kikken op de blauwe link. Vervolgens meteen de reclame overslaan.
https://youtu.be/eDMYAsu5PvI
In de jaren zeventig werd Nederland opgeschrikt door een aantal kapingen van Molukse jongeren. De treinkaping bij De Punt was van 23 mei tot 11 juni 1977 . Deze actie kostte twee gegijzelden en zes kapers het leven. De gijzeling van een lagere school in Bovensmilde begon op maandag 23 mei 1977 om 9 uur 's ochtends. Toen drongen vier Zuid-Molukse jongeren een openbare lagere school in Bovensmilde binnen. Deze actie vond tegelijkertijd plaats met de treinkaping bij De Punt. Op de school werden 105 kinderen en vijf leerkrachten vastgehouden. Bijna drie weken na het begin van de gijzeling, op zaterdagmorgen 11 juni, gaven de kapers zich over nadat de school was aangevallen met pantserwagens, op hetzelfde moment waarop door militair ingrijpen de treinkaping bij De Punt werd beëindigd. Bijna onderaan de pagina (links) een verslag van de NOS over die treinkaping.
In de tweede helft van de jaren 70 ging ik als krantenjournalist aan de slag bij het Amsterdams Stadsblad en de Noord Amsterdammer(hiernaast direct links). Toen kregen Josje en ik dus ook verkering (foto hiernaast linksboven) en daaronder ik alleen (eerder nog) als langharig tuig, dat nog zeer in de mode was. Beter langharig dan kortzichtig was toen de slogan.
Van die eerste periode (we trouwden pas in 1985) herinner ik me vooral de manier waarop haar moeder Fietje en haar vader Stefan (een Pool) ons hartelijk ontvingen voor het eten in hun knusse huisje aan de Beemsterstraat in Amsterdam Noord. We hebben heel wat samen lekker gegeten (Fietje kon goed koken) terwijl ik ondertussen zelf in de Slootdorpstraat in Nieuwendam Noord woonde,
Verder bleven me vooral ook de avonden in de jongerencafés het Gebouwtje en het Sluisje bij en dat Josje en ik ook enkele keren Pinkpop hebben bezocht, Nederlands grootste meerdaagse popfestival. Mindere tijden braken ook aan eind jaren 70. Toen overleed mijn vader aan longkanker, hij was 69 jaar oud. Begin jaren 80 stierf mijn moeder door een hersenbloeding. In het volgende decennium stierven mijn broers Jan en Ton aan hartaandoeningen. Later, in 2016, kreeg ik een hartstilstand, het zat dus in de familie, Daarover meer op deze website vanaf de jaren 10 en over het deel vanaf de hartstilstand
In de jaren 70 bereikte het Nederlands voetbalelftal, twee keer de finale van het WK. Beide keren werden de wedstrijden verloren. In 1974 was Oranje heer en meester werd alom geroemd vanwege haar totaalvoetbal. Tot het de finale tegen gastland misging (2-1). Vier jaar later domineerde Oranje tijdens het toernooi minder en ook nu weer werd verloren van het gastland, dit keer Argentinie, na verlenging (3-1). Hieronder beelden van beide WK's
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een geweldige foto van Josje en jou en zo leuk om jullie zo jong te zien!